دکتر دیوید ریکو در کتاب «چگونه در روابط بزرگسال باشیم»، راهنمایی عملی برای برخورداری از روابط مؤثر ارایه می‌کند. او تجربۀ سال‌ها تمرین توجه هوشیارانه (مایندفولنس) را با علم و تجربۀ روان‌درمانی در هم می‌آمیزد و مسیر عشق شخصی تا عشق فراگیر را گام به گام برای خواننده می‌چیند.
با مطالعۀ این کتاب یاد می‌گیریم ترس، میل به کنترل، محق بودن، توقع و قضاوت را کنار بگذاریم و به سادگی در این لحظه حضور داشته باشیم و زندگی را در همان حال که رخ می‌دهد، تجربه کنیم.
عشق، امکانِ امکان‌هاست.
زمانی که به ما توجه می‌شود، ما را می‌پذیرند، از ما قدردانی می‌شود، به ما محبت می‌کنند و این آزادی برای ما مجاز شمرده می‌شود که مطابق با ژرف‌ترین نیازها و آرزوهایمان زندگی کنیم، احساس می‌کنیم دوستمان دارند. این پنج‌گانۀ عشق یعنی توجه، پذیرش، قدردانی، محبت و مجاز شمردن در کودکی به ما هدیه می‌شود و سپس در ما نهادینه می‌گردد تا به دیگران هدیه دهیم. این ویژگی‌ها نتیجۀ تلاش نیستند، بلکه حاصل سرشاری خود به خودی عشقی‌ست که دریافت می‌کنیم. در بزرگسالی نیز نیازی به تلاش ما نیست، فقط کافی‌ست حواسمان باشد که در برابر کسانی که دوستشان داریم، باتوجه، پذیرا، قدرشناس و... باشیم.
